Novac građana za račune stranaka

Konvertibilna marka

Političke partije u BiH na svojim računima su u 2016. godini imale gotovo 26 miliona konvertibilnih maraka (KM) ili 13 miliona eura. Najveći dio novca – 18 miliona KM – stigao je iz budžeta sa svih nivoa vlasti. Ostalo je namaknuto dobrovoljnim prilozima, različitim donacijama, članarinom, ali i nekim sumnjivim aktivnostima. I sve to u zemlji u kojoj 30 posto ljudi živi ispod apsolutne linije siromaštva, ili svaki šesti je gladan.

Penzioner iz opštine Doboj Jug Halim Razić iznenađen je činjenicom da na stranačke račune stiže ogromna količina novca poreskih obveznika.

“Nije nikako u redu da se njima daje novac. Ovo nema nikakvog opravdanja, uzimaju novac, ne rade ništa, pune svoje džepove. Narod iz dana u dan sve teže živi, firme propadaju, država tone. Idemo prema dnu dna”, kaže Razić.

Centralnoj izbornoj komisiji podatke o vlastitim prihodima do zakonskog roka, 31. marta ove godine, dostavilo je 96 od 149 političkih stranaka. To znači da su novčani iznosi koji stoje na raspolaganju političkim strankama daleko veći od zvanične informacije. Takođe je objavljen podatak da je na račune političkih partija, od 2004. do 2016. godine uplaćeno skoro 250 miliona KM.

U vrijeme zaduživanja zemlje i ukupne ekonomske i socijalne situacije, finansiranje političkih partija iz budžeta svih nivoa vlasti, najbolje govori koliko političari imaju osjećanja spram situacije u kojoj se nalaze građani ali i cijela država, kaže politički analitičar Almir Terzić.

“Entiteti u Bosni i Hercegovini su mjesto iz kojih političke partije najviše crpe novaca, a znamo da su entiteti zapravo najugroženiji u ovom trenutku u smislu ekonomsko-socijalnog aspekta. To najbolje pokazuje svu beskrupuloznost vlasti, posebno entitetskih. U Federaciji nema zakonskog rješenja kojim se utvrđuje način finansiranja političkih partija, nego se ono definiše na jedan drugi način, a to je kroz izvršenje budžeta Federacije BiH”, napominje Terzić.

“Dakle”, dodaje, “kada govorimo o finansiranju političkih partija, slobodno možemo reći da se to radi po krajnje nekorektnom odnosu prema građanima Bosne i Hercegovine”.

“S druge strane, ne treba zanemariti da to nisu jedini prihodi koje ostvaruju političke partije. Mi smo imali niz aktivnosti koje se smatraju čak kriminalnim, u neku ruku i koruptivnim, gdje su političke partije od raznih vrsta izdavanja poslovnih prostora, štampanja određenih publikacija i drugih aktivnosti ostvarivale profit i na taj način se finansirali, odnosno ubirali dodatna sredstva”, upozorava Terzić.

Na apsurd da je političkim strankama zagarantovan novac, u zemlji u kojoj djeca još uvijek idu u škole koje prokišnjavaju, a redovi u narodnim kuhinjama su sve duži, uporno upozorava Transparency International BiH. Glasnogovornica Ivana Korajlić izdva još jednu mogućnost pronalaženja rupa u Zakonu o finansiranju političkih partija.

“Jedan od glavnih nedostataka zakonskog okvira je to što ne sprečava zloupotrebe javnih sredstava u svrhu promovisanja kandidata i političkih stranaka. Mi znamo da u Bosni i Hercegovini političke stranke praktično rukovode kompletnim javnim sektorom, javnim preduzećima, i to se obilato koristi da se izvlače sredstva i da se koriste javni resursi, resursi institucija kako bi se finansirale predizborne aktivnosti političkih partija. Čak smo vidjeli da se javna sredstva koriste za uslovljavanje i kupovinu glasova”, kaže Korajlić.

Ovo je, kako navodi, “omogućeno upravo time što nemamo jasne restrikcije u samom zakonu koji će propisati i koji će razgraničiti javne i stranačke funkcije. U ovu oblast mora se uvesti više reda, jer više od tri, četiri godine nismo ispunili ni minimum uslova, odnosno preporuka koje je GRECO (Grupa zemalja Vijeća Evrope protiv korupcije) dala za BiH”.

Zakoni u BIH se ne primjenjuju dosljedno, ali nema ni adekvatnih sankcija, kaže Vehid Šehić, član Koalicije za slobodne i poštene izbore “Pod lupom”.

“U Bosni i Hercegovini politika je postala apsolutno biznis i gleda se kako iz budžeta što više uzeti novaca, a to se kao i mnogo šta drugo prevaljuje preko leđa građana. Ne ide se na teret smanjivanja javne potrošnje, reduciranja ogromne javne uprave… U finansiranju političkih stranaka učestvuju i javna preduzeća, što je apsolutno neprihvatljivo. Vi imate dopis određenih političkih stranaka kojim se obraćaju javnim preduzećima, javnim ustanovama, da im doniraju sredstva za predizbornu kampanju, što je opet zabranjeno, ali, to se dešava kad nemate sistem kontrole i sistem odgovornosti”, navodi Šehić.

Ali, podsjeća Šehić, “problem transparentnosti i zakonitosti trošenja finansijskih u političkim strankama nije samo bh. problem – iste ili slične probleme imaju u Hrvatskoj, u Srbiji, Crnoj Gori”.

“Ovdje je možda najviše izraženo zato što se politika vodi na jedan specifičan način – više kao neka lična korist, za sebe i za svoju političku stranku”, smatra Šehić.

Partije koje su prošle godine na svojim računima imale najviše novca su Socijaldemokratska partija (SDP) BiH, Stranka demokratske akcije (SDA) i Savez nezavisnih socijaldemokrata (SNSD).

Za lokalne izbore 2016. godine na troškove kampanje je utrošeno preko sedam miliona KM a za posljednjih deset godina skoro 50 miliona KM.

Učesnik u našoj anketi Sejo Muminović kaže da bi plaćanje iz budžeta trebalo ukinuti, s obzirom na ekonomsku situaciju: “Taj novac bi se mogao usmjeriti u socijalne fondove ili za penzionere”.

Slično misli i Ivan Kopčić iz Makljenovca u opštini Usora: “Ne može to biti u redu, ljudi nemaju šta da jedu, a oni se podmiruju iz budžeta”.

GRECO i OSCE godinama upozoravaju vlastiu BiH da se moraju otvoriti posebni bankarski računi preko kojih će se utvrditi način utroška budžetskog novca.

Zakonom o finansiranju političkih stranaka propisano je da se političke stranke mogu finansirati iz budžeta BiH, entitetskih budžeta, kantonalnih budžeta i budžeta Brčko Distrikta BiH, te budžeta drugih jedinica lokalne uprave.