Bugojno

VIJESTI IZ BUGOJNA SMJEŠTAJ U BUGOJNU GASTRO U BUGOJNU

Bugojno grb

Bugojno grb

Naziv: Bugojno
Opcina: Bugojno
Površina: 128 km²
Stanovništvo: nema aktuelnih podataka

Entitet: Federacija BiH
Kanton: Srednjobosanski
Država: Bosna i Hercegovina

Bugojno

Bugojno

Bugojno se nalazi u jugo-zapadnom dijelu Bosne i Hercegovine. Smjesteno je u plodnoj Skopaljskoj Dolini koja se nalazi u gornjem toku rijeke Vrbasa. Skopaljska Dolina se nalazi na 570 metara nadmorske visine i 366 kvadratnih kilometara povrsine.

Dolina je bogata bjelogoricnim i crnogoricnim sumama koje su bogate autohtonom divljaci. Opstina Bugojno granici sa opstinama Gornji Vakuf, Kupres, Donji Vakuf i Novi Travnik. Po popisu iz 1991 godine opcina Bugojno je imala skoro 47,000 stanovnika od cega je u samom gradu zivjelo 22,000 stanovnika.

Bugojno je okruzeno prelijepim planinama Kalin (1530 m), Rudina (1385 m), Stozer (1662 m) i drugim manjim. Rijeka Vrbas sa pritokama: Gracanica, Vesocnica, Poricnica, Duboka, Bunta, Vitina, Drvetinjska Rijeka, Vileski Potok, je zaista jedna od najljepsih rijeka BiH.

Bugojno

Bugojno

Svoj ubrzan razvoj i preporod Bugojno je dozivjelo poslije II Svjetskog rata, a narocito u poslijednje dvije decenije kada se svrstalo u red najrazvijenijih opstina BiH. Okosnicu razvoja cinila je industrija.
Rudno bogatstvo i obilje plodne zemlje u skopaljskoj dolini su bili glavni razlozi za naseljavanje drevnih naroda na ove prostore. Najraniji pronalasci koji svjedoce o postojanju neke vrste naselja u ovim krajevima datiraju cak do 3000 godine prije nove ere. Na ovim iskopinama pronadjene su dvije grivne i dvije mamuze iz desetog stoljeca. Pronadjeni su ostatci naselja Ilirskog plemena Sardeti na Gomilama kod sela Karadze.

Naseljivanje Ilirskih plemena na ovim prostorima predpostavlja se na period oko 700 godina prije nove ere. Ad Matricem, je Rimski naziv vojnicke utvrde koju su oni utvrdili na ovim prostorima kako bi zastitili jednu od vaznijih raskrsnica rimskih puteva koji su vodili iz Dalmacije i Hercegovine za Srednju Bosnu i Panoniju. Ostatci starih rimskih puteva se mogu i danas vidjeti. Skopaljska dolina je pomenuta u Povelji ugarskog kralja Bele IV 1244. godine. Ime dobija po staroj zupi Uskoplje, koja se proteze od Gornjeg Vakufa do Donjeg Vakufa, koji su se tada nazivali Gornje i Donje Skoplje.

Bugojno bazen

Bugojno bazen

Tokom srednjeg vijeka, kraj oko Gornjeg Vakufa imao je veliki broj utvrda i gradova bosanske vlastele. U dolini rijecice Gracanice nalazio se Susid (kod sela Kordića), kraljevski gradic. Turci su dosli u ove krajeve nakon poziva Hrvoje Vukcica, tadasnjeg vladara Skopaljske doline. Susid se odrzao kao utvrda dugo u tursko doba. Susid je napusten 1833. godine. Turskom vlascu ovi prostori ulaze u Sandzak Klis.

Austro-Ugarska kraljevina osvaja Uskoplje i donosi razvitak. Nova vlast je uspostavljena u Bugojnu kao centru regije. Bugojno spada u bosanskohercegovacke gradove koji nisu izrasli iz osmanske urbane tradicije, zbog cega njegov razvoj krajem XIX i pocetkom XX stoljeca posjeduje karakteristike drukcije od osobina gradova koji su nosili duboko urezane odlike duge historije orijentalno-islamskog i orijentalno-balkanskog grada. Sa zavrsetkom I svjetskog rata, Bugojno ulazi u sastav Kraljevine Jugoslavije, a da bi realan prosperitet dozivjelo krajem II svjetskog rata. Bugojno izrasta u privredni i politicki centar Gornjevrbaske regije koja je imala preko 100,000 stanovnika.