Bill Evans na Nishville festivalu

Bill Evans

Bill Evans, jedan od najznačajnijih džez saksofonista na prelazu između dva milenijuma, nastupiti će sa svojim bendom na ovogodišnjem Nišvilu, u subotu 13. avgusta. Evans, koji je kao dvadesetdvogodišnjak imao svjetski debi – ni manje ni više – nego u grupi Majlsa Devisa, može se smatrati pionirom uvođenja “Amerikane”, odnosno, različitih muzičkih pravaca (blues, soul, rock, funk, country…) nastalih na sjevernoameričkom kontinentu tokom dvadesetog vijeka – u džez izraz.

Bill Evans (1958) je kao dječak počeo da uči klasičan klarinet, da bi kao srednjoškolac “inficiran” džezom prešao na saksofon. Kako sam kaže, na njega su najviše uticali Sonny Rollins, Joe Henderson, John Coltrane, Stan Getz, Steve Grossman i Dave Liebman. Sticajem okolnosti, studije saksofona je završio na univerzitetima “Severni Teksas” i “William Paterson” – upravo u klasi Dejva Libmana, koji ga je, kao stari saradnik Majlsa Devisa, nekoliko godine kasnije i preporučio slavnom trubaču. Evans se odmah vinuo u vrh svjetske džez scene. Sa Majlsovim bendom, u kojem je praktično bio glavni solista i liderova desna ruka (Majls Devis je u to vrijeme već duboko “zagazio” u “minimnalstičku fazu” kada je riječ o solo dionicama), snimio je više albuma od kojih su najznačajniji “The Man With The Horn”, “We Want Miles”, “Star People” i “Decoy”, i nastupao na koncertnim podijumima širom svijeta. Na spisku velikih džez imena sa kojima je nastupao i snimao su i Herbie Hancock, John McLaughlin, Les McCann, , Medeski, Martin and Wood, Randy Brecker, Victor Bailey, Dennis Chambers…. ali i muzičari drugačijih stilskih opredjeljenja: Willie Nelson, Mick Jagger, Ian Anderson, Robben Ford, The Allman Brothers Band, Andy Summers….

Tokom osamdesetih i devedesetih, Bill Evans je bio i član grupe “Elements”, a od 1984. do 1987. nastupao je i snimao u obnovljenoj verziji čuvene grupe “Mahavishnu Orchestra” koju je predvodio John McLaughlin.

Uporedo je objavljivao i albume pod svojim imenom (do sada ih ima dvadesetak) od kojih se posedbno izdvajaju “Soul Insider” i “Soulgrass” (oba sa Grammy nominacijama) od kojih se ovaj drugi smatra revolucionarnom fuzijom džeza i bluegrass muzike. Na tom albumu su između ostalih svirali i gitarsta John Scofield, majstori na bendžu i mandolini Bela Fleck i Sam Bush, svestrani pijanista i pevač Bruce Hornsby, basisti Victor Wooten i Mark Egan, klavijaturista Dave Kikoski, bubnjar Vinnie Colaiuta… Kako sam kaže, “Soulgrass”(sniman upravo u meki country i bluegrass muzike – Nešvilu), urađen je pod utjecajem legende Bila Monroa, sastava Flekcstones ali i projekata koje je Bela Fleck (lider Fleckstonesa) radio sa vrhunskim contry muzičarima kao što su Mark O’Conor, Edgar Meyer…

U postavi benda Bila Evansa (koji će osim saksofona svirati i klavijature, ali imati i vokalnu ulogu) su još i Bryan Baker (gitara i vokal), Dave Anderson (bas) i Josh Dion (bubnjevi i vokal).