Kome je Sarajevo glavni grad u BiH?

Sarajevo

Sarajevo je pravno glavni grad Bosne i Hercegovine, odnosno oba njena bosanskohercegovačka entiteta, iako dobar dio stanovnika to ne zna niti priznaje.

Nedavno istraživanje Agencije Prime Communications* sprovedeno u Republici Srpskoj pokazalo je da skoro 60 odsto građana ne zna da je po entitetskom Ustavu glavni grad Republike Srpske Sarajevo.

Da je po Ustavu Republike Srpske glavni grad ovog entiteta Sarajevo, odgovor je dalo ukupno 21,7 odsto ispitanika, 56 odsto odgovorilo da je glavni grad Banjaluka, a čak 13,9 odsto ispitanih građana smatra da je to Istočno Sarajevo. Istraživanje je sprovedeno na uzorku od 1.000 ispitanika.

Srđan Puhalo, socijalni psiholog, smatra da je ovo istraživanje u isto vrijeme pokazalo koliko građani ne znaju i koliko je cijela situacija apsurdna.

“To je jedan pokazatelj koliko ljudi malo znaju o elementarnim stvarima, a tek onda možete zamisliti šta bi bilo da smo ušli u neke detalje. Sa druge strane ukazalo je na jedan apsurd da Banjaluka slovi kao administrativni centar Republike Srpske, ali je glavni grad ovog entiteta u Federaciji BiH i to je jedna tipična bosanskohercegovačka nelogična priča”, smatra Puhalo.

Do sada je bilo nekoliko pokušaja izmjene Ustava Republike Srpske kojima se pokušalo proglasiti Banjaluku za glavni grad ovog bh. entiteta, ali predložene amandmane na entitetski Ustav zaustavljao je Klub Bošnjaka u Vijeću naroda Republike Srpske.

Puhalo ističe da se u javnosti u Republici Srpskoj, generalno, pravi loša slika o Sarajevu od političara koji se javno odriču Sarajeva, dok u isto vrijeme dobro žive radeći u tom istom gradu.

“Imamo ljude koji preziru Sarajevo, barem javno to govore, a pritom se kandiduju za politička mjesta sa sjedištem u Sarajevu. Njima je Sarajevo, sa jedne strane, oruđe da bi nas preplašili, da bi nam pokazali koliko su oni drugi strašni, a sa druge strane hrle u Sarajevo zato što tamo imaju platu od 5,6 ili 7 hiljada maraka”, pojašnjava Puhalo.

Slična situacija je i u Federaciji BiH, iako ne u pravnom smislu. Naime, veliki dio Hrvata kao glavni grad Federacije BiH osjeća Mostar.

Bilo je nekoliko pokušaja sa inicijativama da se upravo Mostar, umjesto Sarajeva, postavi za glavni grad ovog entiteta, ali ti pokušaji nisu odmakli dalje od ideje.

Ovakva situacija pokazuje da je BiH daleko od integrisane države, 23 godine nakon rat, smatra sociolog Slavo Kukić.

“Mi smo u ovom momentu u integrativnom smislu dalji nego što smo bili 2001. godine. Zapravo puno bliže smo vremenu početka 90-ih godina prošlog vijeka i ono malo integracijskog zamaha što je postojalo, to je definitivno pobrisano”, smatra Kukić.

Da građani žive u razdijeljenijoj zemlji nego prije deset ili petnaest godina smatra i Ahmed Burić, novinar i književnik, koji za to krivi djelovanje političkih aktera u BiH koji potpomognuti kontrolisanim medijima uspješno odvajaju građane u zasebne torove.

“Oni se ne slažu ni u čemu osim u tome da treba održavati tenzije, jer jedino ovakva razjedinjena i izluđena BiH njima odgovara. Sve ono drugo, bilo kakva normalizacija odnosa, njih stavlja tamo gdje bi trebali biti da pravna država funkcionira. Oni su sve, dakle, naštelili kako bi vječno bili na vlasti, a taj im glupi narod to dozvoljava, tako da mi ovdje ne pričamo o tome koliko je BiH integrisana, već koliko su te oligarhije uspjele napraviti te odvojene paralelne svjetove u kojima oni dobro funkcionišu”, mišljenja je Burić.

Analitičari konstatuju da građani 23 godine nakon rata žive u zemlji gdje je pravno Sarajevo glavni grad države i oba bh. entiteta, a kojeg veliki dio građana tako ne doživljava i ne priznaje, što dovoljno govori o stepenu integracije unutar BiH koja pretenduje da jednoga dana, kao takva, postane dio Evropske unije.

*Istraživanje je realizovano od 1. – 10. septembra 2018. godine za vlastite potrebe, dostavljeno Radiju Slobodna Evropa. U istraživanju je učestvovalo 1.000 ispitanika, a primijenjena je tehnika usmenog intervjua, na osnovu unaprijed pripremljenog upitnika. Populacija reprezentovana istraživanjem je definisana kao opšta populacija Republike Srpske, starija od 18 godina. Primijenjen je više-etapni stratifikovani slučajni uzorak (moguća greška + – 3%).