Sjećanje na ubijene muslimane u Bratuncu: Nema budućnosti bez istine i pravde

Bratunac, Veljaci

Prema zvaničnim podacima, na području opštine Bratunac, tokom 1992. godine ubijena su 603 Bošnjaka. Broj stradalih Bratunčana je znatno veći, jer ih je većina izbjegla u Srebrenicu, a jula 1995, u genocidu, ubijeno je oko 2.100 stanovnika Bratunca. Ovih dana, ukopom identifikovanih žrtava u Memorijalnom centru Veljaci, obilježena je godišnjica stradanja bratunačkih Bošnjaka

Prva ubistva u Bratuncu desila su se početkom maja 1992. godine. Šuhra Sinanović bila je svjedok tih događaja u kojim je izgubila veliki broj članova uže porodice.

„Počelo je to 10. na 11. maj, masovnim dovođenjem stanovništva na igralište. Nastalo je odvajanje muškaraca, žena i djece. Bilo je tu na stadionu zatočeno oko 10.000 stanovnika Bratunca.  Dvanaestog maja protjerano je svo stanovništvo bošnjačke nacionalnosti sa područja opštine Bratunac“, kaže Šuhra.

Oko 600 Bošnjaka bilo je zatočeno u fiskulturnoj sali Osnovne škole „Vuk Karadžić“ u Bratuncu.

„Prvo u salu su doveli mog rahmetli oca, mog brata, mog amidžu, mog zeta i onda je nastalo premlaćivanje tih mojih najdražih. Amidža mi je ubijen, a tog dana ubijen je i njegov sin od 17 godina kod džamije u Glogovoj“, priča Šuhra.

Porodice žrtava posjetile su stratišta.

„Nepohodno je da pravda stigne one koji su ruke uprljali. Nama, više nego ikom, je potrebna istina. Mi nemamo potrebe ništa da oduzimamo ni da dodajemo. Nama je potrebna istina, istina bez koje mi Bošnjaci ne možemo da živimo ovdje. Lokalno stanovništvo, roditelji čija djeca su ’96 godine i kasnije išla u ovu školu, da li da se nastavi odgoj i obrazovanje u ovoj školi, znajući šta se ovdje događalo tokom rata“, rekao je prilikom obilaska fiskulturne sale glavni bratunački imam Elvir efendija Hodžić.

Godinama se Bratunčani bore za istinu i pravdu.

„Gledajući u prošlost, želimo da naše generacije koje dolaze sjećaju se na ono što se desilo i da ne dođe do zaborava. Gledajući u sadašnjost, želimo pravdu i kažnjavanje ratnih zločinaca. Gledajući u budućnost, želimo mir, toleranciju, suživot i razumijevanje. Mi ćemo i dalje da se okupljamo i podsjećamo se na stradanje Bošnjaka Bratunca“, rekao je Ramiz Salkić, potpredsjednik Republike Srpske.

Isto razmišlja i Refik Begić, nekadašnji predsjednik Skupštine opštine Bratunac.

„Mi danas svjedočimo i potvrđujemo o masovnom stradanju u tom vremenu. Nažalost, mi svjedočimo da do sada niko još nije odgovarao za te monstruozne zločine koji su se desili u maju 1992. godine. Mi ćemo biti neumorni u svom svjedočenju, u traganju za našim nestalim, mi ćemo biti neumorni u traganju za istinom i pravdom i ništa nas u tome neće pokolebati“, istakao je Begić.

Prije nekoliko dana, u Memorijalnom centru Veljaci u Bratuncu, obavljena je kolektivna dženaza za 10 novoidentifikovanih žrtava. U jedan mezar ukopani su posmrtni ostaci Nurdina i Hajrudina Omića. Sa ocem i majkom zapaljeni su u jednoj kući i njihovi posmrtni ostaci nisu mogli biti razdvojeni, te je odlučeno da budu ukopani u jedan zajednički mezar. Imali su samo 9 i 12 godina.

„Djeca, djeca, nedužna djeca su ubijena“, rekla je njihova rodica Nezira Mašić.

Desetogodišnja Asmira Nukić bila je na mezarju Veljaci.

„Ovo su moji tetići i Nurdin je imao godina koliko imam i ja danas“, rekla je Asmira.

U šehidskom mezarju Veljaci ukopane su 283 žrtve iz Bratunca, a neke su, po zahtjevu porodica, sahranjene na porodičnim grobljima.

rse